ΧΡΗΣΙΜΟΙ ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ
Designed by Asterias GDG
Μυτιλήνη. Το όνομά της συναντάται πολλές φορές στον κόσμο του μύθου.
Έτσι λεγόταν η μητέρα και η κόρη του Μάκαρα, γιου του Ήλιου και αδελφού του Απόλλωνα, που ήρθε στο ερημωμένο νησί, ύστερα από τον κατακλυσμό του Δευκαλίωνα, ακόμη η γυναίκα του Λέσβου, καθώς και η κόρη του Πέλοπα. Μυτιλήνη λεγόταν και η αδελφή της αμαζόνας Μυρίνης, για την οποία μια εκδοχή αναφέρει πως έκτσιε την πόλη, ενώ το όνομα της Μυτιλήνης ταυτίζεται και με τον Μύτιλο, όπως επίσης και με το γιο του Ποσειδώνα Μύτωνα.
Στη Μυτιλήνη είδε το φως στα τέλη του 7ου αιώνα, ο Πιττακός, ένας από τους επτά σοφούς της αρχαίας Ελλάδας. Στον ίδιο αιώνα, ακούστηκε η μελωδική ποίηση του Αλκαίου, αλλά και της Σαπφούς, που χαρακτηρίστηκε ως η πιο λυρική ποιήτρια όλων των εποχών. Τον πρώτο αιώνα έζησε στη Μυτιλήνη ο αυλικός του Μ. Αλεξάνδρου και ιστορικός Θεοφάνης. Καθώς και ο σοφιστής, ρήτορας και γραμματικός Λεσβώναξ, ο οποίος υπήρξε πολύ αξιόλογος συγγραφέας, που έγραφε σε αυστηρά αττικιστικό ύφος.
Με μεγάλη επιτυχία ολοκληρώθηκαν την Καθαρή Δευτέρα οι αποκριάτικες εκδηλώσεις του «12ου Μυτιληνιού Καρναβαλιού», που διοργάνωσε ο Δήμος Μυτιλήνης, διασκεδάζοντας μικρούς και μεγάλους.
Τα παραδοσιακά «Κούλουμα» γιορτάστηκαν φέτος στα «Τσαμάκια», όπου ο Δήμος, σε συνεργασία με το Σώμα Ελλήνων Προσκόπων και το Σύλλογο Επάνω Σκάλας πρόσφεραν στους συνδημότες μας σαρακοστιανά εδέσματα, όπως φασολάδα, χαλβά, ελιές, ταραμοσαλάτα και την καθιερωμένη λαγάνα, πέταξαν χαρταετό, χόρεψαν και τραγούδησαν σε μια όμορφη εκδήλωση με πολύ κέφι, που συνοδεύτηκε από τον ανοιξιάτικο καιρό. Παράλληλα, τα «Κούλουμα» γιορτάστηκαν με επιτυχία και στη Χαραμίδα, σε συνεργασία με το Πολιτιστικό Κέντρο Λουτρών.
Την τελευταία Κυριακή της Αποκριάς, πλήθος κόσμου συνέρευσε στην Πλατεία Σαπφούς, όπου ο Δήμος Μυτιλήνης διοργάνωσε από νωρίς το απόγευμα ένα μεγάλο αποκριάτικο πάρτυ με μουσική, χορό, πολλά παιχνίδια, διαγωνισμούς και σοκολατοπόλεμο, με παρουσιαστές τη Δώρα Τσαγκαρέλλη και τον Σάββα Αλωνεύτη. Το πρώτο βραβείο στο διαγωνισμό κέρδισε η ομάδα “Black Street”, το δεύτερο το εφηβικό τμήμα της Σχολής Χορού Νάντιας Ξυλά και το τρίτο η ομάδα «Μπουμ Μπαμ», με αντίστοιχα χρηματικά έπαθλα 300€, 250€ και 200€. Η βραδιά ολοκληρώθηκε με μια μοναδική συναυλία της Ελεωνόρας Ζουγανέλη και του Γιώργου Καραδήμου, που ψυχαγώγησαν τον κόσμο με γνωστά τραγούδια και μεγάλες επιτυχίες τους.
Μια μέρα νωρίτερα, πραγματοποιήθηκε στο Πάρκο της Αγίας Ειρήνης το μεγάλο παιδικό πάρτυ, που συγκέντρωσε πολύ κόσμο. Το «Γαϊτανάκι» του χορευτικού τμήματος του Δήμου Μυτιλήνης άνοιξε την εκδήλωση, ενώ οι μικροί μας φίλοι διασκέδασαν με τους ζογκλέρ, τους ξυλοπόδαρους και τους μάγους, που κέρδισαν τις εντυπώσεις.
Επίσης, από την Παρασκευή (27/2) και μέχρι την Κυριακή (1/3) λειτούργησε στην Πινακοθήκη Μυτιλήνης «Εργαστήριο Πηλού» για μικρούς και μεγάλους, με θέμα την κατασκευή αποκριάτικης μάσκας, με παράλληλη ξενάγηση στα μοναδικά έργα τέχνης, που φιλοξενούνται στη Δημοτική Πινακοθήκη.
Ο Δήμος Μυτιλήνης ευχαριστεί όλους όσοι βοήθησαν για την πραγματοποίηση των εκδηλώσεων του «12ου Μυτιληνιού Καρναβαλιού, το Σώμα Ελλήνων Προσκόπων, το Πολιτιστικό Κέντρο Λουτρών, την Αναπτυξιακή Εταιρεία Μεσοτόπου, το Πνευματικό Κέντρο Δήμου Νέας Πεντέλης, τον κ. Βαγγέλη Χατζημανώλη, την κ. Νίκη Λογγίου, το Σύλλογο Επάνω Σκάλας, τους χορηγούς «Ξενοδοχείο Λέσβιον», Αρτοποιείο «Φούρνος με τα Ξύλα», Αρτοποιείο «Στάχυ» – Αφοί Ταμβάκη, Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Λήμνου και τον κ. Δημήτρη Ζαραδούκα, καθώς και τους χορηγούς επικοινωνίας, «Τηλεόραση Μυτιλήνης», «RAGE», «Ράδιο Αίολος», «Astra Radio» και «Kiss FM Μυτιλήνης».
Γραφείο Τύπου
ΤΑΞΙΔΙ ΤΗΣ ΟΡΧΗΣΤΡΑΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ ΣΤΗΝ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ
ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΜΑΕΣΤΡΟΥ ΝΙΚΟΥ ΤΣΙΡΙΓΩΤΗ
Αναχώρηση με την Ολυμπιακή για Αθήνα στις 7 το πρωί με μικρή καθυστέρηση. Μικροπροβλήματα στο υπέρβαρο , αναγκάζομαι να αφήσω τη ντράμς στη Μυτιλήνη. Να δώ πως θα λύσω το πρόβλημα στην Αυστραλία.
Απόγευμα Πέμπτης με την ΤΗΑΙ στις 4:30 φεύγουμε για ΜΠΑΝΓΚΟΝΓΚ. Ήσυχο ταξίδι και 9,5 ώρες αργότερα φτάνουμε στο αεροδρόμιο στις 7 το πρωί τοπική ώρα. Ωραίο μεγάλο και καθαρό αεροδρόμιο.
Αναχωρούμε για ΜΕΛΒΟΥΡΝΗ στις 8:30 τοπική . Περιποίηση από το πλήρωμα. Έχουμε αλλάξει αεροπλάνο πάντα με την ΤΗΑΙ. Σχεδόν γεμάτο. Φτάνουμε στη ΜΕΛΒΟΥΡΝΗ μετά από 8,5 ώρες. Βραδάκι. στο αεροδρόμιο, μπόλικα προβλήματα.
Ο Γανώσης δεν παραλαμβάνει τη βαλίτσα του – έχει μείνει στην Αθήνα – ίσως έλθει σε τρεις μέρες. Οι υπόλοιποι τις παραλαμβάνουμε κανονικά και περιμένουμε για τον έλεγχο των αποσκευών. Μια μικρή χαριτωμένη σκυλίτσα κάτι ανάλογο με τη Σάντη της Μυτιλήνης , ανακαλύπτει με την όσφρησή της μια ορχιδέα από αυτές που μας χάρισε το πλήρωμα της ΤΗΑΙ και αρχίζουν οι μπελάδες αφού κάποιος την κράτησε πράγμα που απαγορεύεται.
Στην έξοδο τα πράγματα χειροτερεύουν γιατί οι υπάλληλοι ανακαλύπτουν ότι έχουμε κρατήσει κάποια από τα σνάκς της ΤΗΑΙ και παράλληλα τα όργανα μας είναι ξύλινα και πιθανώς έχουν μύκητες από τους οποίους κινδυνεύει το οικοσύστημα της Αυστραλίας. Απειλούν με πρόστιμο 3000 δολαρίων. Ένας τύπος με βαμμένα μώβ μαλλιά και τσιριχτή ένρινη φωνή μας κόβει άγρια.
Η Πέμη μιλά καλά Αγγλικά, τα καταφέρνει. Μας αφήνουν να φύγουμε αφού υποσχόμαστε ότι ….δεν θα το ξανακάνουμε. Υποδοχή πολύ θερμή από τον πρόεδρο Γιώργο Σταυρινό και το συμβούλιο της Παλλεσβιακής Ένωσης Μελβούρνης. Μοιραζόμαστε σβέλτα στα σπίτια που θα μας φιλοξενήσουν. Εγώ ακολουθώ τον Νίκο Ελευθερίου και τη σύζυγό του Σοφία. Δύο υπέροχους ανθρώπους λάτρεις της Μυτιλήνης και του νησιού μας. Σε 40 λεπτά με το αυτοκίνητο είμαστε στο φιλόξενο σπίτι τους.
Ζεστό μπάνιο, λίγο σταφύλι για βραδινό και άντε να αντιμετωπίσεις το JET LAG. Πρέπει να κοιμηθώ τοπική ώρα 12 τα μεσάνυχτα. Τo κορμί όμως δεν καταλαβαίνει από τέτοια . Μετράει 3 η ώρα απόγευμα στην Ελλάδα. Πάντως εγώ θα προσπαθήσω να κοιμηθώ…. Καληνύχτα.
Πρωινό, μετά από έναν ικανοποιητικό 7ωρο ύπνο, με τον Νίκο και την Σοφία. Φεύγουμε για να συναντήσουμε τα υπόλοιπα μέλη της αποστολής σε μια περιοχή που λέγεται ΟΚΛΥ που νομίζεις ότι βρίσκεσαι στην Ελλάδα. Όλοι μιλάνε Ελληνικά, τα καταστήματα έχουν Ελληνικά ονόματα και πωλούν Ελληνικά προϊόντα. Ας μην ξεχνάμε ότι η Μελβούρνη θεωρείται η τρίτη πόλη σε πληθυσμό της Ελλάδας.
Στη συνάντηση όλοι είναι χαρούμενοι και έχουν έναν καλό λόγο να πούν για τους φίλους που μας φιλοξενούν. Φαγητό μεσημεριανό σε ελληνική ταβέρνα κάπου 30 άτομα και μετά ξενάγηση στη Μελβούρνη με αυτοκίνητο. Όλα καλά εκτός από τη ζέστη , έχει φτάσει τους 36 βαθμούς.
Το βραδάκι συνάντηση στη Μυτιληναική αδελφότητα.Τεράστιο ιδιόκτητο κτήμα της παροικίας με αίθουσα για 400 άτομα , μαγειρείο και ό,τι άλλο χρειάζεται. Όλα νοικοκυρεμένα και καθαρά.
Ωραιότατο γεύμα γύρω στα 60 άτομα. Στο τέλος παίρνω την κιθάρα η Πέμη το σαντούρι και με τον Μιχάλη και τον Νώντα αρχίζουμε το τραγούδι. Ακολουθεί χορός με τον Δήμαρχο να πρωτοστατεί. Συνοδεύουμε τον Νίκο Ελευθερίου σε σόκιν τραγούδια αλλά και καντάδες και Μυτιληνιά και ζειμπέκικα και συρτά και ότι φανταστείς. Μετά τις 12 τα μεσάνυχτα φεύγουμε για ύπνο γιατί αύριο μας περιμένει δύσκολη μέρα Είναι η ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΟΥΖΟΥ.
Πρωινό ελαφρύ στις 9:30 και μετά φεύγουμε για τη Φάρμα. Στο δρόμο περνάμε από το φούρνο και παίρνουμε 1000 ψωμάκια. Το αυτοκίνητο γεμίζει τίνγκα.
Όταν φτάνω στο χώρο τα παιδιά έχουν στήσει τα όργανα και κάνουν έλεγχο ήχου. Ο ήχος είναι καλούτσικος. Θα μπορούσε να είναι καλύτερος. Πολύ ζεστή μέρα είναι πρωί και έχει 38 βαθμούς. Αργότερα; Οι διοργανωτές ανησυχούν ότι δεν θα έλθει κόσμος.
Μόλις ετοιμάζομαι να ανέβω στο πάλκο νάσου ο κ.Κεφάλας με δύο πολύ καλούς φίλους από το Σύδνευ, το ζεύγος Παπαχατζή. Δίνουμε τα χέρια, τον καλώ και του παραδίδω το γράμμα και την πλακέτα του Νομάρχη Παύλου Βογιατζή.
Αρχίζουμε. Έχει πάνω από 1.200 άτομα παρά την φοβερή ζέστη. Με καλούν και δίνω ραδιοφωνική συνέντευξη σε σταθμό του Σύδνευ. Στην άλλη άκρη του τηλεφώνου ο φίλος Μυτιληνιός δημοσιογράφος Γιώργος Τσερδάνης.
Σε λίγο μιλώ ζωντανά στο ραδ.σταθμό της Μελβούρνης 3ΧΥ ο οποίος αναμεταδίδει ζωντανά την συναυλία. Την ώρα που παίζω, παρατηρώ τον κόσμο, παρατηρώ τα παιδιά της ορχήστρας. Υπάρχει διάχυτη συγκίνηση παντού. Άραγε αρχίζει από μας και περνά στον κόσμο ή μήπως το αντίθετο;
Παίζουμε ακατάπαυστα χωρίς ανάσα. Χορεύουν στην πίστα. Δεν τους χωρά, φτιάχνουν πίστες παντού, χορεύουν όλοι μέσα στη ζέστη.
Χωρίς να το καταλάβουμε περνά η πρώτη ώρα, η δεύτερη, η τρίτη, η τέταρτη στις 5 ώρες μας ρωτούν εάν θέλουμε να φάμε. Είμαστε νηστικοί, με ένα πρωινό.
Κανείς δεν θέλει να σταματήσει. Παίζουμε και τραγουδάμε με χαρά και διάθεση, με ενθουσιασμό. Παρατηρώ κάποια από τα παιδιά να είναι δακρυσμένα.
Τόσα χρόνια έχω παίξει με την ορχήστρα σε όλον τον κόσμο. Αυτό που γίνεται μπροστά μου είναι μοναδικό. Πού βρίσκουμε τόση ενέργεια; Πού βρίσκουν τόση διάθεση με τόση ζέστη; Πρέπει να έχω πιεί γύρω στα 5 μπουκάλια νερό. Έχουμε αρχίσει στις 12 το μεσημέρι και κοντεύει 6:30 το απόγευμα.
Πολλά τηλεφωνήματα από το Σύδνευ, από την Αδελαίδα, από την Καμπέρρα. «Εσείς διασκεδάζετε στην Μελβούρνη και εμείς σας ακούμε στο ραδιόφωνο και κλαίμε». Έρχεται ο Δήμαρχος και μας κάνει νόημα να κατέβουμε. Σε λίγο ο πρόεδρος ο κ. Σταυρινός, πιο ύστερα ο κ. Νίκος Ελευθερίου.
Λέμε να σταματήσουμε. Αποφασίζουμε να τους τραγουδήσουμε το τελευταίο. «Σ’ αγαπώ γιατί είσαι ωραία» Μας πλησιάζουν και αρχίζουν να τραγουδούν όλοι μαζί. Ο Δήμαρχος κλαίει, μαζί πολύς κόσμος. Το τέλος είναι καταπληκτικό.
Μας σφίγγουν τα χέρια, μας αγκαλιάζουν, μας ευχαριστούν, μας λένε τα καλύτερα λόγια. Μας ζητούν CD. Χαρίζω όσα έχω, μένουν πολλοί παραπονεμένοι. Υπόσχομαι να κάνουμε αύριο αντίγραφα στον υπολογιστή και να χαρίσω όσα μπορώ.
Ο πρόεδρος και το συμβούλιο είναι κατενθουσιασμένοι. Μας δίνουν τις καλύτερες ευχές και μας ευχαριστούν. Όλοι έχουν ένα καλό λόγο να πουν για μας , μας ζητούν να ξανάρθουμε. Θα δούμε… Γιατί όχι;
Είμαστε κατάκοποι, δεν πεινάμε αλλά καθόμαστε γύρω από ένα πλούσιο τραπέζι και καταφέρνουμε να τσιμπολογήσουμε. Είναι λογικό από την υπερένταση και την κούραση.
Γύρω στις 9 το βράδυ φεύγουμε για τα σπίτια που μας φιλοξενούν. Ένα ζεστό μπάνιο, φρέσκα ρούχα, καθαρά – ας είναι καλά η Σοφία – και δρόμο για το καζίνο. Εδώ μπαίνει λογοκρισία. Ποιοι έπαιξαν, ποιοι έχασαν, δε θυμάμαι. Αύριο μέρα ξεκούρασης
Χαλαρή μέρα. Συνάντηση σε ελληνική ταβέρνα και ένα όμορφο γεύμα με καλή παρέα από τους φίλους μας οι οποίοι μας μεταφέρουν τις εντυπώσεις φίλων και γνωστών τους.
Η γενική εντύπωση είναι ότι έγινε μια μοναδική γιορτή που όσοι την έζησαν δεν θα την ξεχάσουν ποτέ. Για μας είναι η καλύτερη αμοιβή ακριβώς αυτό.
Το βράδυ συναντιόμαστε στο σπίτι του Ιγν.Βαλάση. Ένα σπίτι υπέροχο με καταπληκτικό κήπο με πισίνα. Η παρέα μοναδική, γύρω στα 40 άτομα. Όση ακριβώς και η θερμοκρασία της πιο ζεστής μέρας της χρονιάς απ’ ότι μας λένε. Όμως το περιβάλλον η παρέα και η διάθεση όλων είναι μοναδική. Περνάμε μια αξέχαστη βραδιά με φαγητό, ποτό και συζήτηση.
Συνάντηση στις 10:30 στην φάρμα και από κει όλοι μαζί με ΒΑΝ αλλά και με ΙΧ ξεκινάμε για το Γηροκομείο. Την προηγούμενη ημέρα είχα ζητήσει από τον πρόεδρο κ.Σταυρινό να προσπαθήσει για να μας δώσουν άδεια να επισκεφτούμε το Γηροκομείο με 150 τρόφιμους Έλληνες και πολλούς Μυτιληνιούς.
Το κατάφερε και τώρα φτάνουμε σε ένα πολύ όμορφο χώρο με πράσινο όπου στεγάζεται το Γηροκομείο σ’ ένα μοντέρνο, καθαρό, ευρύχωρο κτίριο.
Παίζουμε για τις γιαγιάδες και τους παππούδες που μας περιμένουν, με φυσικά όργανα και οι φωνές χωρίς μικρόφωνο.
Αρχίζουμε με το σαντούρι τραγούδια του Αιγαίου. Η συγκίνηση είναι μεγάλη, όσο και να προσπαθήσω να μεταφέρω τις εντυπώσεις μου δεν θα τα καταφέρω.
Όσοι μπορούν χορεύουν μαζί μας και τραγουδούν. Άλλοι που είναι σε προχωρημένο στάδιο γήρανσης κρατούν το ρυθμό με τα δάκτυλά τους. Τους παίζουμε Τσιτσάνη, Βαμβακάρη, παλιά ρεμπέτικα.
Τα θυμούνται και τα τραγουδούν μαζί μας. Κάποτε τελειώνουμε.
Οι ευχαριστίες τους είναι από τα βάθη της καρδιάς τους. Μας συγκινούν, μας ματώνουν την καρδιά: «Μη μας ξεχνάτε. Ζητάμε μόνο την αγάπη σας». Μου ζητούν φωτογραφίες, γυρεύω το E-MAIL του Γηροκομείου. Υπόσχομαι να τις στείλω σύντομα. Τους αποχαιρετάμε.
Ανεβαίνουμε στο βουνό απ’ όπου μια καταπληκτική θέα της Μελβούρνης μας περιμένει. Και στο εστιατόριο ένα θαυμάσιο γεύμα. Στο δάσος υπάρχει ένα μουσείο, το επισκεπτόμαστε και μένουμε άφωνοι από την ομορφιά των γλυπτών, σε συνδυασμό με το πυκνό τροπικό δάσος.
Μέσα στο δάσος σ’ ένα καταπληκτικό σπίτι πνιγμένο στο πράσινο, βγαλμένο λες από τα παραμύθια πίνουμε καφέ που μας προσφέρει η Μαίρη Πέριες, από τα ποιο δυναμικά μέλη της Μυτιληναϊκής αδελφότητας. Κοντά μας συνεχώς έτοιμοι να μας βοηθήσουν πρόθυμα σε ότι χρειαστούμε δυο καταπληκτικοί Μυτιληνιοί. Οι αδελφοί Γιαλούση.
Επιστρέφουμε γοητευμένοι στην φάρμα.
Τώρα είναι τα δύσκολα. Το γεύμα του αποχαιρετισμού. Η ομιλία του Δημάρχου μεστή, συγκινητική ενθουσιάζει και συγκινεί τους φίλους μας. Απαντά ο πρόεδρος κ.Γιώργος Σταυρινός. Από τη συγκίνηση τα μάγουλά του είναι υγρά, η φωνή του με δυσκολία βγαίνει. Μας ευχαριστεί με όλη τη δύναμη της ψυχής του και μας διαβεβαιώνει ότι παρόμοια εκδήλωση δεν ξανάγινε ποτέ στην Μελβούρνη.
Ανταλλάσσει με τον Δήμαρχο δώρα. Χαρίζουν σε όλους μας όμορφα αναμνηστικά και ένα DVD ντοκουμέντο από την ζωή των μεταναστών από την δεκαετία του ΄60.
Βγαίνουμε άπειρες φωτογραφίες. Θέλουν να κρατήσουν ενθύμιο στη λέσχη και στα σπίτια τους την επίσκεψη της ορχήστρας μας στην Μελβούρνη. Θέλουμε να τους θυμόμαστε…
Αποχαιρετιζόμαστε με την υπόσχεση σύντομα να ξαναβρεθούμε.
Συνάντηση στη φάρμα, επιβίβαση στο ΒΑΝ και…..δρόμο για το αεροδρόμιο. Όπως το περιμέναμε υπάρχει πρόβλημα στο βάρος αλλά και στο εισιτήριο του Σίμου, το οποίο δεν υπάρχει….
Με τα πολλά, ας είναι καλά ο Γιώργος Σταυρινός, ο Νίκος Ελευθερίου και ο Τζίμης Πιπεριάς και αφού πληρώνουμε 770 δολάρια όλα τα προβλήματα λύνονται. Επιτέλους πετάμε για Σύδνευ. Σε μιάμιση ώρα πετάμε πάνω από την πόλη. Η θέα με τα μοντέρνα κτίρια, τη γέφυρα και πιο πολύ την Όπερα σου κόβει την ανάσα.
Μας περιμένει ο πρόεδρος της Μυτιληναϊκής αδελφότητας Αντώνης Κοντέλλης και ο Γιώργος Τσερδάνης δημοσιογράφος από τους πιό σημαντικούς της Αυστραλίας. Εκεί κοντά είναι το ξενοδοχείο, τακτοποιούμε τα πράγματά μας και ξεκινάμε για τον χώρο της Μυτιληναϊκής αδελφότητας Σίδνευ.
Ευχάριστη έκπληξη. Ο χώρος, ένας πρώην κινηματογράφος, έχει μετατραπεί από τα άξια χέρια των Μυτιληνιών του Σίδνευ σε ένα πανέμορφο χώρο 750 τ.μ. έτοιμο για πολλές χρήσεις.
Ο μπάρμπα-Γιάννης Ψωμάς έχει ετοιμάσει μαζί με τα υπόλοιπα μέλη ένα τραπέζι για την υποδοχή ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ. Μας καλωσορίζει ο πρόεδρος και απαντά ο Δήμαρχος. Πολλά μάτια δακρύζουν, η συγκίνηση περισσεύει.
Τιμή για την αδελφότητα, τιμή και για μας και χαρά και συγκίνηση η παρουσία της ορχήστρας του Δήμου Μυτιλήνης στο Σίδνευ.
Αποχωρούμε από το γεύμα με τις καλύτερες εντυπώσεις.
Μια βόλτα αμέσως μετά στο καζίνο της πόλης είναι ότι καλύτερο για το τέλος της βραδιάς.
Πρωινό όλοι μαζί στο ξενοδοχείο και αμέσως μετά ξεκινάμε με το μετρό για το λιμάνι του Σίδνευ.
Μπαίνουμε στο καταμαράν και αρχίζει η ξενάγηση στις ομορφιές του λιμανιού. Η ημέρα είναι πολύ όμορφη εάν εξαιρέσουμε την φοβερή ζέστη των 40 βαθμών. Όμως μέσα στην θάλασσα και με το αεράκι που δημιουργείται από το ταχύτατο καταμαράν κανείς μας δεν ενοχλείται. Μου είναι δύσκολο να περιγράψω τις άπειρες διαφορετικές εικόνες που περνάνε με ταχύτητα από τα μάτια μας.
Το σήμα κατατεθέν του Σίδνευ η περίφημη όπερά του σαν αχιβάδα ή σαν καράβι με ολάνοιχτα τα λευκά πανιά του και δίπλα η περίφημη γέφυρα.
Ευτυχώς τραβάμε ΒΙΝΤΕΟ και άπειρες φωτογραφίες.
Η περιήγηση τελειώνει μετά από 4 ώρες στην Όπερα.
Ξεκούραση στο ξενοδοχείο και γεύμα στην ταβέρνα του Μυτιληνιού Φώτη Γιανακέλου. Στο ενδιάμεσο πάμε με τον δημοσιογράφο Γ.Τσερδάνη στα εγκαίνια του Ελληνικού Φεστιβάλ 2008 του Σίδνευ.
Παρόντες υπουργοί, προσωπικότητες του Ελληνισμού και άνθρωποι οι οποίοι βοηθούν στην διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς των Ελλήνων.
Δύο επισκέψεις στο ελληνικό γηροκομείο της Αρχιεπισκοπής και στο γηριατρείο της ελληνικής κοινότητας.
Παίζουμε, τραγουδάμε και ψυχαγωγούμε τους γέροντες και τις γερόντισσες που απόμαχοι της ζωής ξεκουράζονται στα δύο αξιοπρεπή γηροκομεία . Μακάρι να είχαμε παρόμοια και στην Μυτιλήνη.
To βράδυ κοκτέιλ γνωριμίας της Ορχήστρας και του Δημάρχου με τα μέλη της Μυτιληναϊκής αδελφότητας στη λέσχη στο Canterbury .
Έρχονται πάνω από 150 άτομα.
Βόλτες στα μαγαζιά. Το βράδυ παίζουμε στην τιμητική βράδια για ένα σπουδαίο Μυτιληνιό δημοσιογράφο. Τον Γιώργο Τσερδάνη. Πολύς κόσμος παρευρίσκεται για να τιμήσει τον φίλο Γιώργο.
Γιορτάζει τα 20 χρόνια της ραδιοφωνικής εκπομπής του Greeks Today. Νάναι γερός να συνεχίσει.
Αμέσως μετά το πρωινό φεύγουμε για την αίθουσα της Μυτιληναϊκής αδελφότητας. Πρέπει να στήσουμε τα όργανα και να δοκιμάσουμε τον ήχο με τους τεχνικούς. Σήμερα είναι ο μεγάλος χορός των Μυτιληνιών του Σίδνευ.
Τελειώνουμε γρήγορα και επιστρέφουμε στο ξενοδοχείο για λίγη ξεκούραση.
Στις 7 του βράδυ αρχίζει ο χορός σε μια κατάμεστη αίθουσα.
Παίζουμε ασταμάτητα δίχως διάλειμμα για 5,5 ώρες. Σκηνές παρόμοιες με αυτές που ζήσαμε στην Μελβούρνη, γεμάτες συγκίνηση που θα μας συνοδεύουν για πάντα.
Εδώ μπροστά μας είναι μια Ελλάδα έξω από την Ελλάδα. Μιά Μυτιλήνη μακριά από την Μυτιλήνη. Μετά από 5,5 ώρες μας κατεβάζουν με το ζόρι να πιούμε κάτι, να φάμε και να ξεκουραστούμε.
Ο κόσμος μας αγκαλιάζει μας σφίγγει το χέρι μας λέει ζεστά λόγια, χίλια ευχαριστώ για την μοναδική βράδια.
Όλο το συμβούλιο με τον πρόεδρο κ.Κοντέλλη είναι συγκινημένο. Θεωρούν ότι είναι η καλύτερη εκδήλωση όλων των εποχών για την αδελφότητα.
Φεύγουμε για το ξενοδοχείο ευχαριστημένοι και συγκινημένοι. Όλα πήγαν πολύ καλά.
Ξεκινάμε στις 9 π.μ. με πούλμαν για την ΚΑΜΠΕΡΡΑ.
Διαδρομή όμορφη με πολύ πράσινο και μια ατέλειωτη ευθεία. Σε 3,5 ώρες φτάνουμε. Μας περιμένει στην είσοδο ενός θαυμάσιου ξενοδοχείου ο Μιχάλης Καζάν. Ένας ευγενής και καλλιεργημένος Μυτιληνιός, το πνεύμα και η ψυχή της Ελληνικής Λέσχης. Γεύμα στο Ελληνικό κλάμπ. Το ωραιότερο ελληνικό κλάμπ στο κόσμο.
Απίθανο, υπέροχο στολίδι για την πρωτεύουσα της Αυστραλίας. Η πόλη καταπληκτική, σχεδιασμένη σε όλες της τις λεπτομέρειες.
Περιήγηση στην πόλη, στο κοινοβούλιο, στο πολεμικό μουσείο, στην πρεσβεία της Ελλάδος για το κοκτείλ πάρτυ με την ευκαιρία της εθνικής γιορτής της 25ης ΜΑΡΤΙΟΥ.
Ετοιμάζω με τον Μιχάλη Καζάν ένα δίωρο πρόγραμμα ειδικά για την εθνική επέτειο. Η αίθουσα του ελληνικού κλαμπ περίφημη, τα ηχητικά τα καλύτερα. Αν και είναι συναυλία και όχι χορός πολλά πατριωτάκια μας μέσα σε ένα κλίμα συγκίνησης σπάνε το πρωτόκολλο και χορεύουν. Τελειώνουμε μέσα σε πυκνά χειροκροτήματα, δάκρυα, αγκαλιές, συγχαρητήρια.
Ο Μιχάλης Καζάν και ο Πρόεδρος της Λέσχης κ. Δήμαρχος – ένας νέος και δραστήριος άνθρωπος – θεωρούν την εκδήλωση την πιο επιτυχημένη στο χώρο της ελληνικής λέσχης.
Επιστροφή στο Σίδνευ. Επίσκεψη το απόγευμα στον πρόξενο στο κοκτείλ πάρτυ για την εθνική επέτειο.
Υπέροχη μέρα. Ο Σταύρος Κρητικός ένας καταπληκτικός Μυτιληνιός μας κάνει το τραπέζι στον πύργο του Σίδνευ. Στα 300μ ύψος η θέα σου κόβει την ανάσα. Είναι ονειρική. Η αίθουσα περιστρέφεται. Ο κύκλος διαρκεί μιάμιση ώρα. Γεύμα υπέροχο, περιβάλλον αλησμόνητο. Νά σαι καλά Σταύρο.
Το βράδυ παρακολουθώ στην περίφημη Όπερα την Συμφωνική του Σίδνευ στην 8η συμφωνία του Σοστακόβιτς.
Μαζί μου η Κλειώ, ο Μιχάλης και η Ελένη. Τους ευχαριστώ για το δώρο.
Εμπειρία ΜΟΝΑΔΙΚΗ. Απουσιάζω από το αποχαιρετιστήριο γεύμα στην Μυτιληναϊκή λέσχη. Όλοι μου το συγχωρούν. Έπρεπε να προσκυνήσω στο ναό της μουσικής.
Σήμερα παίζουμε στο ελληνικό φεστιβάλ 2008 του Σίδνευ. Χώρος καταπληκτικός στην καρδιά της πόλης δύο βήματα από την Όπερα. Μας τα χαλάει ο καιρός. Στο τέλος της συναυλίας αρχίζει η βροχή. Προλαβαίνουμε και ολοκληρώνουμε με μικρές απώλειες.
Δυστυχώς ο Λιανός που έχει έρθει από την Ελλάδα παίζει σε άδειες θέσεις. Κρίμα. Σήμερα έχω γενέθλια. Τα παιδιά μου επιφυλάσσουν μια μεγάλη έκπληξη. Με παρασύρουν σε μια αίθουσα της Κυπριακής λέσχης όπου έχουμε πάει για φαγητό και αφού κόβουμε την τούρτα για ευχές μου τραγουδούν όλοι μαζί μια ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ ΜΑΝΤΙΝΑΔΑ που έγραψε ο Νώντας. Μου λένε τα καλύτερα παινέματα. Παίζει ο Χρήστος και ο Σίμος.
Η αγάπη, ο σεβασμός, η εκτίμηση και η εμπιστοσύνη τους σε μένα διάχυτη. Με συγκινούν. Τους αγκαλιάζω και τους ευχαριστώ έναν-έναν. Μου χαρίζουν δώρα. Μαζί και ο Δήμαρχος. Φίλος ακριβός. Παλιός συμμαθητής. Τους ευχαριστώ ΟΛΟΥΣ που για 25 χρόνια με στηρίζουν. Είναι η δεύτερη οικογένειά μου.
Τα καλύτερα γενέθλια της ζωής μου. Νάναι όλοι τους καλά. Ο Νώντας, ο Μιχάλης, ο Χρήστος, ο Σίμος, η Πέμη, η Κατερίνα, ο Γιάννης,ο Αλέξανδρος. 25 χρόνια μαζί δεν είναι λίγο. Όσα και η ζωή της Ορχήστρας του Δήμου μας.
Νωρίς νωρίς στο αεροδρόμιο. Κοντά μας μέχρι το τέλος ο πρόεδρος Αντ. Κοντέλλης ο Νίκος Παλαιολόγος ο Βασίλης Βασίλας ο Γρηγ. Ξαφέλλης ο Σταύρος Κρητικός η κ. Κοντέλλη και σχεδόν όλο το συμβούλιο της Μυτιληναϊκής αδελφότητας.
Μας αγκαλιάζουν σαν να είμαστε συγγενείς , αδέλφια, δικοί τους άνθρωποι. Μας αποχαιρετούν. Αρχίζει το ταξίδι της επιστροφής .Θα κρατήσει 32 ώρες. Καλό μας ταξίδι και καλή επιστροφή στο πιο όμορφο μέρος του κόσμου. Στη ΜΥΤΙΛΗΝΗ μας την πολυαγαπημένη.
Μυτιλήνη. Το όνομά της συναντάται πολλές φορές στον κόσμο του μύθου.
Έτσι λεγόταν η μητέρα και η κόρη του Μάκαρα, γιου του Ήλιου και αδελφού του Απόλλωνα, που ήρθε στο ερημωμένο νησί, ύστερα από τον κατακλυσμό του Δευκαλίωνα, ακόμη η γυναίκα του Λέσβου, καθώς και η κόρη του Πέλοπα. Μυτιλήνη λεγόταν και η αδελφή της αμαζόνας Μυρίνης, για την οποία μια εκδοχή αναφέρει πως έκτσιε την πόλη, ενώ το όνομα της Μυτιλήνης ταυτίζεται και με τον Μύτιλο, όπως επίσης και με το γιο του Ποσειδώνα Μύτωνα.
Στη Μυτιλήνη είδε το φως στα τέλη του 7ου αιώνα, ο Πιττακός, ένας από τους επτά σοφούς της αρχαίας Ελλάδας. Στον ίδιο αιώνα, ακούστηκε η μελωδική ποίηση του Αλκαίου, αλλά και της Σαπφούς, που χαρακτηρίστηκε ως η πιο λυρική ποιήτρια όλων των εποχών. Τον πρώτο αιώνα έζησε στη Μυτιλήνη ο αυλικός του Μ. Αλεξάνδρου και ιστορικός Θεοφάνης. Καθώς και ο σοφιστής, ρήτορας και γραμματικός Λεσβώναξ, ο οποίος υπήρξε πολύ αξιόλογος συγγραφέας, που έγραφε σε αυστηρά αττικιστικό ύφος.
Με μεγάλη επιτυχία ολοκληρώθηκαν την Καθαρή Δευτέρα οι αποκριάτικες εκδηλώσεις του «12ου Μυτιληνιού Καρναβαλιού», που διοργάνωσε ο Δήμος Μυτιλήνης, διασκεδάζοντας μικρούς και μεγάλους.
Τα παραδοσιακά «Κούλουμα» γιορτάστηκαν φέτος στα «Τσαμάκια», όπου ο Δήμος, σε συνεργασία με το Σώμα Ελλήνων Προσκόπων και το Σύλλογο Επάνω Σκάλας πρόσφεραν στους συνδημότες μας σαρακοστιανά εδέσματα, όπως φασολάδα, χαλβά, ελιές, ταραμοσαλάτα και την καθιερωμένη λαγάνα, πέταξαν χαρταετό, χόρεψαν και τραγούδησαν σε μια όμορφη εκδήλωση με πολύ κέφι, που συνοδεύτηκε από τον ανοιξιάτικο καιρό. Παράλληλα, τα «Κούλουμα» γιορτάστηκαν με επιτυχία και στη Χαραμίδα, σε συνεργασία με το Πολιτιστικό Κέντρο Λουτρών.
Την τελευταία Κυριακή της Αποκριάς, πλήθος κόσμου συνέρευσε στην Πλατεία Σαπφούς, όπου ο Δήμος Μυτιλήνης διοργάνωσε από νωρίς το απόγευμα ένα μεγάλο αποκριάτικο πάρτυ με μουσική, χορό, πολλά παιχνίδια, διαγωνισμούς και σοκολατοπόλεμο, με παρουσιαστές τη Δώρα Τσαγκαρέλλη και τον Σάββα Αλωνεύτη. Το πρώτο βραβείο στο διαγωνισμό κέρδισε η ομάδα “Black Street”, το δεύτερο το εφηβικό τμήμα της Σχολής Χορού Νάντιας Ξυλά και το τρίτο η ομάδα «Μπουμ Μπαμ», με αντίστοιχα χρηματικά έπαθλα 300€, 250€ και 200€. Η βραδιά ολοκληρώθηκε με μια μοναδική συναυλία της Ελεωνόρας Ζουγανέλη και του Γιώργου Καραδήμου, που ψυχαγώγησαν τον κόσμο με γνωστά τραγούδια και μεγάλες επιτυχίες τους.
Μια μέρα νωρίτερα, πραγματοποιήθηκε στο Πάρκο της Αγίας Ειρήνης το μεγάλο παιδικό πάρτυ, που συγκέντρωσε πολύ κόσμο. Το «Γαϊτανάκι» του χορευτικού τμήματος του Δήμου Μυτιλήνης άνοιξε την εκδήλωση, ενώ οι μικροί μας φίλοι διασκέδασαν με τους ζογκλέρ, τους ξυλοπόδαρους και τους μάγους, που κέρδισαν τις εντυπώσεις.
Επίσης, από την Παρασκευή (27/2) και μέχρι την Κυριακή (1/3) λειτούργησε στην Πινακοθήκη Μυτιλήνης «Εργαστήριο Πηλού» για μικρούς και μεγάλους, με θέμα την κατασκευή αποκριάτικης μάσκας, με παράλληλη ξενάγηση στα μοναδικά έργα τέχνης, που φιλοξενούνται στη Δημοτική Πινακοθήκη.
Ο Δήμος Μυτιλήνης ευχαριστεί όλους όσοι βοήθησαν για την πραγματοποίηση των εκδηλώσεων του «12ου Μυτιληνιού Καρναβαλιού, το Σώμα Ελλήνων Προσκόπων, το Πολιτιστικό Κέντρο Λουτρών, την Αναπτυξιακή Εταιρεία Μεσοτόπου, το Πνευματικό Κέντρο Δήμου Νέας Πεντέλης, τον κ. Βαγγέλη Χατζημανώλη, την κ. Νίκη Λογγίου, το Σύλλογο Επάνω Σκάλας, τους χορηγούς «Ξενοδοχείο Λέσβιον», Αρτοποιείο «Φούρνος με τα Ξύλα», Αρτοποιείο «Στάχυ» – Αφοί Ταμβάκη, Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Λήμνου και τον κ. Δημήτρη Ζαραδούκα, καθώς και τους χορηγούς επικοινωνίας, «Τηλεόραση Μυτιλήνης», «RAGE», «Ράδιο Αίολος», «Astra Radio» και «Kiss FM Μυτιλήνης».
Γραφείο Τύπου
Πρωινό ελαφρύ στις 9:30 και μετά φεύγουμε για τη Φάρμα. Στο δρόμο περνάμε από το φούρνο και παίρνουμε 1000 ψωμάκια. Το αυτοκίνητο γεμίζει τίνγκα.
Όταν φτάνω στο χώρο τα παιδιά έχουν στήσει τα όργανα και κάνουν έλεγχο ήχου. Ο ήχος είναι καλούτσικος. Θα μπορούσε να είναι καλύτερος. Πολύ ζεστή μέρα είναι πρωί και έχει 38 βαθμούς. Αργότερα; Οι διοργανωτές ανησυχούν ότι δεν θα έλθει κόσμος.
Μόλις ετοιμάζομαι να ανέβω στο πάλκο νάσου ο κ.Κεφάλας με δύο πολύ καλούς φίλους από το Σύδνευ, το ζεύγος Παπαχατζή. Δίνουμε τα χέρια, τον καλώ και του παραδίδω το γράμμα και την πλακέτα του Νομάρχη Παύλου Βογιατζή.
Αρχίζουμε. Έχει πάνω από 1.200 άτομα παρά την φοβερή ζέστη. Με καλούν και δίνω ραδιοφωνική συνέντευξη σε σταθμό του Σύδνευ. Στην άλλη άκρη του τηλεφώνου ο φίλος Μυτιληνιός δημοσιογράφος Γιώργος Τσερδάνης.
Σε λίγο μιλώ ζωντανά στο ραδ.σταθμό της Μελβούρνης 3ΧΥ ο οποίος αναμεταδίδει ζωντανά την συναυλία. Την ώρα που παίζω, παρατηρώ τον κόσμο, παρατηρώ τα παιδιά της ορχήστρας. Υπάρχει διάχυτη συγκίνηση παντού. Άραγε αρχίζει από μας και περνά στον κόσμο ή μήπως το αντίθετο;
Παίζουμε ακατάπαυστα χωρίς ανάσα. Χορεύουν στην πίστα. Δεν τους χωρά, φτιάχνουν πίστες παντού, χορεύουν όλοι μέσα στη ζέστη.
Χωρίς να το καταλάβουμε περνά η πρώτη ώρα, η δεύτερη, η τρίτη, η τέταρτη στις 5 ώρες μας ρωτούν εάν θέλουμε να φάμε. Είμαστε νηστικοί, με ένα πρωινό.
Κανείς δεν θέλει να σταματήσει. Παίζουμε και τραγουδάμε με χαρά και διάθεση, με ενθουσιασμό. Παρατηρώ κάποια από τα παιδιά να είναι δακρυσμένα.
Τόσα χρόνια έχω παίξει με την ορχήστρα σε όλον τον κόσμο. Αυτό που γίνεται μπροστά μου είναι μοναδικό. Πού βρίσκουμε τόση ενέργεια; Πού βρίσκουν τόση διάθεση με τόση ζέστη; Πρέπει να έχω πιεί γύρω στα 5 μπουκάλια νερό. Έχουμε αρχίσει στις 12 το μεσημέρι και κοντεύει 6:30 το απόγευμα.
Πολλά τηλεφωνήματα από το Σύδνευ, από την Αδελαίδα, από την Καμπέρρα. «Εσείς διασκεδάζετε στην Μελβούρνη και εμείς σας ακούμε στο ραδιόφωνο και κλαίμε». Έρχεται ο Δήμαρχος και μας κάνει νόημα να κατέβουμε. Σε λίγο ο πρόεδρος ο κ. Σταυρινός, πιο ύστερα ο κ. Νίκος Ελευθερίου.
Λέμε να σταματήσουμε. Αποφασίζουμε να τους τραγουδήσουμε το τελευταίο. «Σ’ αγαπώ γιατί είσαι ωραία» Μας πλησιάζουν και αρχίζουν να τραγουδούν όλοι μαζί. Ο Δήμαρχος κλαίει, μαζί πολύς κόσμος. Το τέλος είναι καταπληκτικό.
Μας σφίγγουν τα χέρια, μας αγκαλιάζουν, μας ευχαριστούν, μας λένε τα καλύτερα λόγια. Μας ζητούν CD. Χαρίζω όσα έχω, μένουν πολλοί παραπονεμένοι. Υπόσχομαι να κάνουμε αύριο αντίγραφα στον υπολογιστή και να χαρίσω όσα μπορώ.
Ο πρόεδρος και το συμβούλιο είναι κατενθουσιασμένοι. Μας δίνουν τις καλύτερες ευχές και μας ευχαριστούν. Όλοι έχουν ένα καλό λόγο να πουν για μας , μας ζητούν να ξανάρθουμε. Θα δούμε… Γιατί όχι;
Είμαστε κατάκοποι, δεν πεινάμε αλλά καθόμαστε γύρω από ένα πλούσιο τραπέζι και καταφέρνουμε να τσιμπολογήσουμε. Είναι λογικό από την υπερένταση και την κούραση.
Γύρω στις 9 το βράδυ φεύγουμε για τα σπίτια που μας φιλοξενούν. Ένα ζεστό μπάνιο, φρέσκα ρούχα, καθαρά – ας είναι καλά η Σοφία – και δρόμο για το καζίνο. Εδώ μπαίνει λογοκρισία. Ποιοι έπαιξαν, ποιοι έχασαν, δε θυμάμαι. Αύριο μέρα ξεκούρασης
Χαλαρή μέρα. Συνάντηση σε ελληνική ταβέρνα και ένα όμορφο γεύμα με καλή παρέα από τους φίλους μας οι οποίοι μας μεταφέρουν τις εντυπώσεις φίλων και γνωστών τους.
Η γενική εντύπωση είναι ότι έγινε μια μοναδική γιορτή που όσοι την έζησαν δεν θα την ξεχάσουν ποτέ. Για μας είναι η καλύτερη αμοιβή ακριβώς αυτό.
Το βράδυ συναντιόμαστε στο σπίτι του Ιγν.Βαλάση. Ένα σπίτι υπέροχο με καταπληκτικό κήπο με πισίνα. Η παρέα μοναδική, γύρω στα 40 άτομα. Όση ακριβώς και η θερμοκρασία της πιο ζεστής μέρας της χρονιάς απ’ ότι μας λένε. Όμως το περιβάλλον η παρέα και η διάθεση όλων είναι μοναδική. Περνάμε μια αξέχαστη βραδιά με φαγητό, ποτό και συζήτηση.
Συνάντηση στις 10:30 στην φάρμα και από κει όλοι μαζί με ΒΑΝ αλλά και με ΙΧ ξεκινάμε για το Γηροκομείο. Την προηγούμενη ημέρα είχα ζητήσει από τον πρόεδρο κ.Σταυρινό να προσπαθήσει για να μας δώσουν άδεια να επισκεφτούμε το Γηροκομείο με 150 τρόφιμους Έλληνες και πολλούς Μυτιληνιούς.
Το κατάφερε και τώρα φτάνουμε σε ένα πολύ όμορφο χώρο με πράσινο όπου στεγάζεται το Γηροκομείο σ’ ένα μοντέρνο, καθαρό, ευρύχωρο κτίριο.
Παίζουμε για τις γιαγιάδες και τους παππούδες που μας περιμένουν, με φυσικά όργανα και οι φωνές χωρίς μικρόφωνο.
Αρχίζουμε με το σαντούρι τραγούδια του Αιγαίου. Η συγκίνηση είναι μεγάλη, όσο και να προσπαθήσω να μεταφέρω τις εντυπώσεις μου δεν θα τα καταφέρω.
Όσοι μπορούν χορεύουν μαζί μας και τραγουδούν. Άλλοι που είναι σε προχωρημένο στάδιο γήρανσης κρατούν το ρυθμό με τα δάκτυλά τους. Τους παίζουμε Τσιτσάνη, Βαμβακάρη, παλιά ρεμπέτικα.
Τα θυμούνται και τα τραγουδούν μαζί μας. Κάποτε τελειώνουμε.
Οι ευχαριστίες τους είναι από τα βάθη της καρδιάς τους. Μας συγκινούν, μας ματώνουν την καρδιά: «Μη μας ξεχνάτε. Ζητάμε μόνο την αγάπη σας». Μου ζητούν φωτογραφίες, γυρεύω το E-MAIL του Γηροκομείου. Υπόσχομαι να τις στείλω σύντομα. Τους αποχαιρετάμε.
Ανεβαίνουμε στο βουνό απ’ όπου μια καταπληκτική θέα της Μελβούρνης μας περιμένει. Και στο εστιατόριο ένα θαυμάσιο γεύμα. Στο δάσος υπάρχει ένα μουσείο, το επισκεπτόμαστε και μένουμε άφωνοι από την ομορφιά των γλυπτών, σε συνδυασμό με το πυκνό τροπικό δάσος.
Μέσα στο δάσος σ’ ένα καταπληκτικό σπίτι πνιγμένο στο πράσινο, βγαλμένο λες από τα παραμύθια πίνουμε καφέ που μας προσφέρει η Μαίρη Πέριες, από τα ποιο δυναμικά μέλη της Μυτιληναϊκής αδελφότητας. Κοντά μας συνεχώς έτοιμοι να μας βοηθήσουν πρόθυμα σε ότι χρειαστούμε δυο καταπληκτικοί Μυτιληνιοί. Οι αδελφοί Γιαλούση.
Επιστρέφουμε γοητευμένοι στην φάρμα.
Τώρα είναι τα δύσκολα. Το γεύμα του αποχαιρετισμού. Η ομιλία του Δημάρχου μεστή, συγκινητική ενθουσιάζει και συγκινεί τους φίλους μας. Απαντά ο πρόεδρος κ.Γιώργος Σταυρινός. Από τη συγκίνηση τα μάγουλά του είναι υγρά, η φωνή του με δυσκολία βγαίνει. Μας ευχαριστεί με όλη τη δύναμη της ψυχής του και μας διαβεβαιώνει ότι παρόμοια εκδήλωση δεν ξανάγινε ποτέ στην Μελβούρνη.
Ανταλλάσσει με τον Δήμαρχο δώρα. Χαρίζουν σε όλους μας όμορφα αναμνηστικά και ένα DVD ντοκουμέντο από την ζωή των μεταναστών από την δεκαετία του ΄60.
Βγαίνουμε άπειρες φωτογραφίες. Θέλουν να κρατήσουν ενθύμιο στη λέσχη και στα σπίτια τους την επίσκεψη της ορχήστρας μας στην Μελβούρνη. Θέλουμε να τους θυμόμαστε…
Αποχαιρετιζόμαστε με την υπόσχεση σύντομα να ξαναβρεθούμε.
Συνάντηση στη φάρμα, επιβίβαση στο ΒΑΝ και…..δρόμο για το αεροδρόμιο. Όπως το περιμέναμε υπάρχει πρόβλημα στο βάρος αλλά και στο εισιτήριο του Σίμου, το οποίο δεν υπάρχει….
Με τα πολλά, ας είναι καλά ο Γιώργος Σταυρινός, ο Νίκος Ελευθερίου και ο Τζίμης Πιπεριάς και αφού πληρώνουμε 770 δολάρια όλα τα προβλήματα λύνονται. Επιτέλους πετάμε για Σύδνευ. Σε μιάμιση ώρα πετάμε πάνω από την πόλη. Η θέα με τα μοντέρνα κτίρια, τη γέφυρα και πιο πολύ την Όπερα σου κόβει την ανάσα.
Μας περιμένει ο πρόεδρος της Μυτιληναϊκής αδελφότητας Αντώνης Κοντέλλης και ο Γιώργος Τσερδάνης δημοσιογράφος από τους πιό σημαντικούς της Αυστραλίας. Εκεί κοντά είναι το ξενοδοχείο, τακτοποιούμε τα πράγματά μας και ξεκινάμε για τον χώρο της Μυτιληναϊκής αδελφότητας Σίδνευ.
Ευχάριστη έκπληξη. Ο χώρος, ένας πρώην κινηματογράφος, έχει μετατραπεί από τα άξια χέρια των Μυτιληνιών του Σίδνευ σε ένα πανέμορφο χώρο 750 τ.μ. έτοιμο για πολλές χρήσεις.
Ο μπάρμπα-Γιάννης Ψωμάς έχει ετοιμάσει μαζί με τα υπόλοιπα μέλη ένα τραπέζι για την υποδοχή ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ. Μας καλωσορίζει ο πρόεδρος και απαντά ο Δήμαρχος. Πολλά μάτια δακρύζουν, η συγκίνηση περισσεύει.
Τιμή για την αδελφότητα, τιμή και για μας και χαρά και συγκίνηση η παρουσία της ορχήστρας του Δήμου Μυτιλήνης στο Σίδνευ.
Αποχωρούμε από το γεύμα με τις καλύτερες εντυπώσεις.
Μια βόλτα αμέσως μετά στο καζίνο της πόλης είναι ότι καλύτερο για το τέλος της βραδιάς.
Πρωινό όλοι μαζί στο ξενοδοχείο και αμέσως μετά ξεκινάμε με το μετρό για το λιμάνι του Σίδνευ.
Μπαίνουμε στο καταμαράν και αρχίζει η ξενάγηση στις ομορφιές του λιμανιού. Η ημέρα είναι πολύ όμορφη εάν εξαιρέσουμε την φοβερή ζέστη των 40 βαθμών. Όμως μέσα στην θάλασσα και με το αεράκι που δημιουργείται από το ταχύτατο καταμαράν κανείς μας δεν ενοχλείται. Μου είναι δύσκολο να περιγράψω τις άπειρες διαφορετικές εικόνες που περνάνε με ταχύτητα από τα μάτια μας.
Το σήμα κατατεθέν του Σίδνευ η περίφημη όπερά του σαν αχιβάδα ή σαν καράβι με ολάνοιχτα τα λευκά πανιά του και δίπλα η περίφημη γέφυρα.
Ευτυχώς τραβάμε ΒΙΝΤΕΟ και άπειρες φωτογραφίες.
Η περιήγηση τελειώνει μετά από 4 ώρες στην Όπερα.
Ξεκούραση στο ξενοδοχείο και γεύμα στην ταβέρνα του Μυτιληνιού Φώτη Γιανακέλου. Στο ενδιάμεσο πάμε με τον δημοσιογράφο Γ.Τσερδάνη στα εγκαίνια του Ελληνικού Φεστιβάλ 2008 του Σίδνευ.
Παρόντες υπουργοί, προσωπικότητες του Ελληνισμού και άνθρωποι οι οποίοι βοηθούν στην διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς των Ελλήνων.
Δύο επισκέψεις στο ελληνικό γηροκομείο της Αρχιεπισκοπής και στο γηριατρείο της ελληνικής κοινότητας.
Παίζουμε, τραγουδάμε και ψυχαγωγούμε τους γέροντες και τις γερόντισσες που απόμαχοι της ζωής ξεκουράζονται στα δύο αξιοπρεπή γηροκομεία . Μακάρι να είχαμε παρόμοια και στην Μυτιλήνη.
To βράδυ κοκτέιλ γνωριμίας της Ορχήστρας και του Δημάρχου με τα μέλη της Μυτιληναϊκής αδελφότητας στη λέσχη στο Canterbury .
Έρχονται πάνω από 150 άτομα.
Βόλτες στα μαγαζιά. Το βράδυ παίζουμε στην τιμητική βράδια για ένα σπουδαίο Μυτιληνιό δημοσιογράφο. Τον Γιώργο Τσερδάνη. Πολύς κόσμος παρευρίσκεται για να τιμήσει τον φίλο Γιώργο.
Γιορτάζει τα 20 χρόνια της ραδιοφωνικής εκπομπής του Greeks Today. Νάναι γερός να συνεχίσει.
Αμέσως μετά το πρωινό φεύγουμε για την αίθουσα της Μυτιληναϊκής αδελφότητας. Πρέπει να στήσουμε τα όργανα και να δοκιμάσουμε τον ήχο με τους τεχνικούς. Σήμερα είναι ο μεγάλος χορός των Μυτιληνιών του Σίδνευ.
Τελειώνουμε γρήγορα και επιστρέφουμε στο ξενοδοχείο για λίγη ξεκούραση.
Στις 7 του βράδυ αρχίζει ο χορός σε μια κατάμεστη αίθουσα.
Παίζουμε ασταμάτητα δίχως διάλειμμα για 5,5 ώρες. Σκηνές παρόμοιες με αυτές που ζήσαμε στην Μελβούρνη, γεμάτες συγκίνηση που θα μας συνοδεύουν για πάντα.
Εδώ μπροστά μας είναι μια Ελλάδα έξω από την Ελλάδα. Μιά Μυτιλήνη μακριά από την Μυτιλήνη. Μετά από 5,5 ώρες μας κατεβάζουν με το ζόρι να πιούμε κάτι, να φάμε και να ξεκουραστούμε.
Ο κόσμος μας αγκαλιάζει μας σφίγγει το χέρι μας λέει ζεστά λόγια, χίλια ευχαριστώ για την μοναδική βράδια.
Όλο το συμβούλιο με τον πρόεδρο κ.Κοντέλλη είναι συγκινημένο. Θεωρούν ότι είναι η καλύτερη εκδήλωση όλων των εποχών για την αδελφότητα.
Φεύγουμε για το ξενοδοχείο ευχαριστημένοι και συγκινημένοι. Όλα πήγαν πολύ καλά.
Ξεκινάμε στις 9 π.μ. με πούλμαν για την ΚΑΜΠΕΡΡΑ.
Διαδρομή όμορφη με πολύ πράσινο και μια ατέλειωτη ευθεία. Σε 3,5 ώρες φτάνουμε. Μας περιμένει στην είσοδο ενός θαυμάσιου ξενοδοχείου ο Μιχάλης Καζάν. Ένας ευγενής και καλλιεργημένος Μυτιληνιός, το πνεύμα και η ψυχή της Ελληνικής Λέσχης. Γεύμα στο Ελληνικό κλάμπ. Το ωραιότερο ελληνικό κλάμπ στο κόσμο.
Απίθανο, υπέροχο στολίδι για την πρωτεύουσα της Αυστραλίας. Η πόλη καταπληκτική, σχεδιασμένη σε όλες της τις λεπτομέρειες.
Περιήγηση στην πόλη, στο κοινοβούλιο, στο πολεμικό μουσείο, στην πρεσβεία της Ελλάδος για το κοκτείλ πάρτυ με την ευκαιρία της εθνικής γιορτής της 25ης ΜΑΡΤΙΟΥ.
Ετοιμάζω με τον Μιχάλη Καζάν ένα δίωρο πρόγραμμα ειδικά για την εθνική επέτειο. Η αίθουσα του ελληνικού κλαμπ περίφημη, τα ηχητικά τα καλύτερα. Αν και είναι συναυλία και όχι χορός πολλά πατριωτάκια μας μέσα σε ένα κλίμα συγκίνησης σπάνε το πρωτόκολλο και χορεύουν. Τελειώνουμε μέσα σε πυκνά χειροκροτήματα, δάκρυα, αγκαλιές, συγχαρητήρια.
Ο Μιχάλης Καζάν και ο Πρόεδρος της Λέσχης κ. Δήμαρχος – ένας νέος και δραστήριος άνθρωπος – θεωρούν την εκδήλωση την πιο επιτυχημένη στο χώρο της ελληνικής λέσχης.
Επιστροφή στο Σίδνευ. Επίσκεψη το απόγευμα στον πρόξενο στο κοκτείλ πάρτυ για την εθνική επέτειο.
Υπέροχη μέρα. Ο Σταύρος Κρητικός ένας καταπληκτικός Μυτιληνιός μας κάνει το τραπέζι στον πύργο του Σίδνευ. Στα 300μ ύψος η θέα σου κόβει την ανάσα. Είναι ονειρική. Η αίθουσα περιστρέφεται. Ο κύκλος διαρκεί μιάμιση ώρα. Γεύμα υπέροχο, περιβάλλον αλησμόνητο. Νά σαι καλά Σταύρο.
Το βράδυ παρακολουθώ στην περίφημη Όπερα την Συμφωνική του Σίδνευ στην 8η συμφωνία του Σοστακόβιτς.
Μαζί μου η Κλειώ, ο Μιχάλης και η Ελένη. Τους ευχαριστώ για το δώρο.
Εμπειρία ΜΟΝΑΔΙΚΗ. Απουσιάζω από το αποχαιρετιστήριο γεύμα στην Μυτιληναϊκή λέσχη. Όλοι μου το συγχωρούν. Έπρεπε να προσκυνήσω στο ναό της μουσικής.
Σήμερα παίζουμε στο ελληνικό φεστιβάλ 2008 του Σίδνευ. Χώρος καταπληκτικός στην καρδιά της πόλης δύο βήματα από την Όπερα. Μας τα χαλάει ο καιρός. Στο τέλος της συναυλίας αρχίζει η βροχή. Προλαβαίνουμε και ολοκληρώνουμε με μικρές απώλειες.
Δυστυχώς ο Λιανός που έχει έρθει από την Ελλάδα παίζει σε άδειες θέσεις. Κρίμα. Σήμερα έχω γενέθλια. Τα παιδιά μου επιφυλάσσουν μια μεγάλη έκπληξη. Με παρασύρουν σε μια αίθουσα της Κυπριακής λέσχης όπου έχουμε πάει για φαγητό και αφού κόβουμε την τούρτα για ευχές μου τραγουδούν όλοι μαζί μια ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ ΜΑΝΤΙΝΑΔΑ που έγραψε ο Νώντας. Μου λένε τα καλύτερα παινέματα. Παίζει ο Χρήστος και ο Σίμος.
Η αγάπη, ο σεβασμός, η εκτίμηση και η εμπιστοσύνη τους σε μένα διάχυτη. Με συγκινούν. Τους αγκαλιάζω και τους ευχαριστώ έναν-έναν. Μου χαρίζουν δώρα. Μαζί και ο Δήμαρχος. Φίλος ακριβός. Παλιός συμμαθητής. Τους ευχαριστώ ΟΛΟΥΣ που για 25 χρόνια με στηρίζουν. Είναι η δεύτερη οικογένειά μου.
Τα καλύτερα γενέθλια της ζωής μου. Νάναι όλοι τους καλά. Ο Νώντας, ο Μιχάλης, ο Χρήστος, ο Σίμος, η Πέμη, η Κατερίνα, ο Γιάννης,ο Αλέξανδρος. 25 χρόνια μαζί δεν είναι λίγο. Όσα και η ζωή της Ορχήστρας του Δήμου μας.
Νωρίς νωρίς στο αεροδρόμιο. Κοντά μας μέχρι το τέλος ο πρόεδρος Αντ. Κοντέλλης ο Νίκος Παλαιολόγος ο Βασίλης Βασίλας ο Γρηγ. Ξαφέλλης ο Σταύρος Κρητικός η κ. Κοντέλλη και σχεδόν όλο το συμβούλιο της Μυτιληναϊκής αδελφότητας.
Μας αγκαλιάζουν σαν να είμαστε συγγενείς , αδέλφια, δικοί τους άνθρωποι. Μας αποχαιρετούν. Αρχίζει το ταξίδι της επιστροφής .Θα κρατήσει 32 ώρες. Καλό μας ταξίδι και καλή επιστροφή στο πιο όμορφο μέρος του κόσμου. Στη ΜΥΤΙΛΗΝΗ μας την πολυαγαπημένη.