ΧΡΗΣΙΜΟΙ ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ
Designed by Asterias GDG
Το 1999 (Ν. 2742/99 και στη συνέχεια Ν.3044/02) δημιουργείται το θεσμικό πλαίσιο προστασίας των φυσικών περιοχών Ευρωπαϊκής Σημασίας με το δίκτυο «Natura 2000» βάσει της οδηγίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (92/43/ΕΟΚ).
Ο Κόλπος της Καλλονής και της Γέρας, ο Υγρότοπος Ντίπι – Λάρσος, το βουνό Όλυμπος, καθώς και η περιοχή του Απολιθωμένου Δάσους περιλαμβάνονται μεταξύ των περιοχών που αποτελούν τον Εθνικό Κατάλογο των περιοχών του δικτύου.
Στις περιοχές αυτές προωθείται η διατήρηση των φυσικών οικοτόπων, καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας. Πιο συγκεκριμένα το δίκτυο αποτελείται από τις περιοχές όπου συναντώνται οι τύποι οικοτόπων που εμφαίνονται στα παραρτήματα της σχετικής οδηγίας και πρέπει να διασφαλίζεται η διατήρηση ή ενδεχομένως, η αποκατάσταση σε ικανοποιητική κατάσταση διατήρησης των οικοτόπων προτεραιότητας, καθώς και των ειδών προτεραιότητας της χλωρίδας και της πανίδας.
Στο νησί της Λέσβου υπάρχουν 3 προστατευόμενες περιοχές Natura 2000.
Η πρώτη περιοχή είναι ο Κόλπος της Καλλονής, ο οποίος περιλαμβάνει όλο τον θαλάσσιο χώρο του Κόλπου, καθώς και μεγάλο αριθμό χερσαίων υγροτόπων (αλυκές Καλλονής και Πολιχνίτου, χείμαρροι Τσικνιάς, Βούβαρης, Μυλοπόταμος, Εννιά Καμάρες, Ποταμιά, λιμνοθάλασσα των Μέσσων, κ.ά.). Η περιοχή περιλαμβάνει ευαίσθητα οικοσυστήματα (στάσιμα νερά, ποταμοί, εκβολές, λασπώδεις ή αμμώδεις λιμνοθάλασσες, θαλάσσιες περιοχές, αλατούχες στέπες κ.ά). Στην περιοχή φωλιάζουν ή διέρχονται είδη πτηνών που είναι απειλούμενα και/ή μη συνήθη για την Ελλάδα όσο και για την Ευρώπη. Ενδεικτικά αναφέρουμε τα: φαλαρίδες, αβοκέτες, πετροτριδίλες, καστανόχηνες, λευκοπελαργοί, ροζ φλαμίγκος, θαλασσοκόρακες κ.ά.
Η δεύτερη περιοχή είναι ο Κόλπος της Γέρας, κατά μήκων των ακτών του οποίου υπάρχουν μικρά αλμυρά έλη ή αλίπεδα (Ντίπι – Λάρσος, Ευρειακή, Χαραμίδα). Στη δυτική του πλευρά υψώνεται το όρος Όλυμπος με ύψος 968 μ. που καλύπτεται κυρίως από δάση καστανιάς και πευκοδάσος, εκτός από τη γυμνή ασβεστολιθική του κορυφή. Τα πολύ ιδιαίτερα ενδιαιτήματα των περιοχών αυτών σε πανίδα, είναι μεταξύ των άλλων: πορφυροτσικνιάς, λευκοπελαργός, μουστακοτσιροβάκος και καστανόχηνα (πτηνά), νερόφιδο το Περσικό, κοινό νερόφιδο, τα δύο είδη ποταμοχελώνας (αμφίβια ερπετά), άρχων ο Απολλώνιος (ασπόνδυλα), σκίουρος της Λέσβου, τρανομυωτίδα, ρινόλοφος του Μπλάζιους, ακόμη και οι τελευταίες ενυδρίδες (θηλαστικά) κ.ά. Η χλωρίδα είναι επίσης αξιολογότατη με προεξάρχουσες τις καλαμιές, το ψαθί, τις ιτιές, τους μελιούς και τα καραγάτσια (φτελιές) κ.ά.
Η τρίτη περιοχή είναι η Δυτική χερσόνησος του νησιού που περιλαμβάνει και το Απολιθωμένο δάσος στο Σίγρι. Εδώ συναντώνται τα σπάνια για τον Ευρωπαϊκό χώρο πουλιά, όπως: ο Τουρκοτσοπανάκος Sitta krueperi, το Σμυρνοτσίχλονο Emberiza cineracea, ο Μουστακοτσιροβάκος Sylvia rueppelli κ.ά. Το Απολιθωμένο δάσος βρίσκεται στο Βορειοδυτικό άκρο του νησιού, κοντά στο χωριό Σίγρι. Πρ μια γυμνή, άδενδρη περιοχή, μέσα στην οποία διακρίνονται διάσπαρτοι απολιθωμένοι κορμοί ή τμήματα κορμών, από ένα δάσος που υπήρχε εκεί πριν από εκατομμύρια χρόνια. Τα απολιθωμένα είδη φυτών που βρίσκονται εδώ ανήκουν στην χλωρίδα του Καινοφυτικού αιώνα (αντίστοιχο του Καινοζωικού) και είναι διάφορα είδη Γυμνόσπερμων και Αγγειόσπερμων. Έχουν μέχρι στιγμής προσδιοριστεί περισσότερα από σαράντα είδη. Ορισμένα από τα απολιθωμένα είδη είναι φυτά που προτιμούν ήπιες θερμοκρασίες, και από φυτογεωγραφικής πλευράς είναι υποτροπικά, με συγγενή γένη στα δάση της νοτιοανατολικής Ασίας, όπως π.χ. μεγάλος αριθμός ειδών της οικογένειας Lauraceae (Laurus, Cinnamomum κ.λ.π.) Μια άλλη ομάδα είναι φυτά που προτιμούν ηπειρωτικό κλίμα και ανήκουν στα γένη Alnus, Carpinus, Populus, Quercus, Pinus, Sequoia κ.λ.π.
Από τη μελέτη πολλών δειγμάτων φαίνεται ότι οι περισσότεροι κορμοί ανήκουν σε κωνοφόρα της οικογένειας Taxodiaceae και κατά πάσα πιθανότητα στο γένος Sequoia.
Τα απολιθωμένα δέντρα δεν περιορίζονται όμως μόνο στη Β.Δ. πλευρά του νησιού. Υπάρχουν σε όλο το δυτικό τμήμα του και στη νότια επίσης πλευρά. Απολιθωμένα δένδρα υπάρχουν επίσης στη Ρουγκάδα Πολιχνίτου και στην περιοχή του Ακρασίου, στη νότια πλευρά του Ολύμπου.