ΧΡΗΣΙΜΟΙ ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ
Designed by Asterias GDG
Με τον όρο πυρκαγιά χαρακτηρίζουμε την ανεπιθύμητη και εκτός ελέγχου καύση οφειλόμενη στην ανάφλεξη διαφόρων υλικών. Η καύση με ανάφλεξη διαφόρων υλικών είναι μια εξώθερμη χημική αντίδραση (ταχεία οξείδωση) στην οποία εκλύονται μεγάλες ποσότητες θερμότητας. Η καύση με ανάφλεξη απαιτεί τη συνύπαρξη καύσιμης ύλης, οξυγόνου και θερμότητας. Η απομάκρυνση ενός και μόνο στοιχείου εξ αυτών, έχει σαν αποτέλεσμα τη διακοπή της και ως εκ τούτου σταματά η εξέλιξη της πυρκαγιάς.
Μια δασική πυρκαγιά αναπτύσσεται και εξελίσσεται/εξαπλώνεται ως συνεχομένη πολλαπλασιαστική διαδικασία (εξώθερμη χημική αντίδραση) και όχι ως κινουμένη μάζα π.χ. νερού σε μια πλημμύρα. Καύσιμα στις δασικές πυρκαγιές θεωρούνται τα κάθε είδους οργανικά υλικά φυτικής προέλευσης (οργανικό βλαστιτικό υλικό), νεκρά ή ζωντανά (ξερά/χλωρά), που όταν έρθουν σε επαφή με φλόγα ή σπινθήρα υψηλής θερμοκρασίας, αναφλέγονται σε συνάρτηση με την παρουσία οξυγόνου. Η ανάφλεξη μπορεί να προκληθεί από φυσικά αίτια (κεραυνό) ή ανθρώπινη δραστηριότητα. Η καύση με ανάφλεξη των υλικών φυτικής προελεύσεως προκαλεί την αποικοδόμηση των δομικών τους συστατικών και την παραγωγή υδρατμών, εύφλεκτων αέριων, υγρών προϊόντων (όπως η πίσσα, κ.α.) και άνθρακα. Η θερμοκρασία ανάφλεξης των καυσίμων φυτικής προέλευσης ποικίλει και εξαρτάται κυρίως από την περιεχόμενη υγρασία τους, την περιεκτικότητα σε εκχυλίσματα, τις διαστάσεις και τη δομή τους. Στην πράξη, η ανάφλεξη των δασικών καύσιμων εκδηλώνεται σε θερμοκρασίες μεγαλύτερες των 350⁰C (Luke και Mc Arthur, 1975).
Για περισσότερες πληροφορίες για τις δασικές πυργαγιές, την εκδήλωση και την εξάπλωσή τους, οι πολίτες μπορούν να μεταβούν στην «5η Έκδοση του Γενικού Σχεδίου Αντιμετώπισης Εκτάκτων Αναγκών Εξ Αιτίας Δασικών Πυρκαγιών με την κωδική ονομασία «ΙΟΛΑΟΣ 2», στα πλαίσια του Γενικού Σχεδίου Πολιτικής Προστασίας με τη συνθηματική λέξη “Ξενοκράτης”, Κεφάλαιο Πρόλογος, σελ. 23-36, ενώ τα σχετικά μέτρα αυτοπροστασίας περιγράφονται αναλυτικά εδώ.